Lang geleden was het voor mij de " ver van mijn bed show" als het over kanker ging. Toen sprak men nog van het "k - woord" , hij of zij " had het" en dat was het dan. Gelukkig zijn de tijden veranderd en door de veelheid aan informatie weten we nu beter waar we het over hebben en dat maakt het ook ( iets) gemakkelijker om erover mee te praten. Sinds mijn eigen familieleden getroffen zijn door kanker, komt het dichterbij en denk ik veel vaker na over het leven en de kwaliteit ervan. Meer dan er zijn voor degenen die het treft kun je niet en dat maakt het ook gelijk zo'n rotziekte !! Je kunt je wel proberen in te leven, maar hoe je zelf zou reageren in zo'n situatie weet je eigenlijk nooit. De boodschap dat je bent 'opgegeven" is keihard en ik kan niet begrijpen dat na alles wat iemand er voor over had, chemo, bestraling en wat er nog meer mogelijk is aan behandeling, de ziekte uiteindelijk (meestal) niet kan worden overwonnen. De kwaliteit van leven is dan al lang niet meer wat hij zou moeten zijn en de patienten zijn vaak al door een hel gegaan van angst en hoop. Daarom moet er meer geld komen voor onderzoek en daarom moeten we opstaan tegen kanker. Maar ook tegen alle andere " rotziektes" waar nog steeds "geen kruid tegen gewassen is ". Al is wat ik doe maar een druppel op een gloeiende plaat, dan nog maken heel veel druppels van ons samen misschien toch het verschil en is er meer hoop, want hoop doet leven !!!!