Afgelopen donderdag was er in de kliniek waar mam is overleden een herdenkingsdienst.
Alle overledenen werden herdacht over de periode van 1 april tot 1 november jongstleden. Wij hadden een uitnodiging en eigenlijk stond het ons tegen om daar weer te zijn, maar oudste zus en ik besloten om toch te gaan. Het was een mooie dienst, er werden 30 mensen herdacht, verdeeld over 8 paviljoenen. Er was mooie muziek, er werd gezongen ( ook door ons) en naam voor naam werd voorgelezen,dan kreeg je een rooie roos die je in een vaas mocht zetten en een kaarsje dat je aan mocht steken en dat op het altaar werd neergezet. Het deed goed om mam haar naam te horen uitspreken en de roos en het kaarsje mochten we na de dienst meenemen. Er werden ook namen voorgelezen van mensen waarvoor niemand aanwezig was en we waren blij dat we voor mam gegaan waren. Eén gedicht dat werd voorgelezen van Toon Hermans wil ik als troost voor iedereen, die iemand heeft moeten missen, erbij plaatsen.
Nu 't rouwrumoer rondom jou is verstomd
de stoet voorbij is, de schuifelende voeten
nu voel ik dat er een diepe stilte komt
en in die stilte zal ik je opnieuw ontmoeten
En telkens weer zal ik je tegenkomen
we zeggen veel te gauw : het is voorbij
Hij heeft alleen je lichaam weggenomen
niet wie je was en ook niet wat je zei
Ik zal nog altijd grapjes met je maken
we zullen samen door het stille landschap gaan
Nu je mijn handen niet meer aan kunt raken
raak je mijn hart nog duidelijker aan.
Vandaag las ik in de krant dat juist op die dag dat voor mam daar de herdenkingsdienst was, haar " vriend" die haar daar altijd omaatje noemde en haar steun en toeverlaat was, is overleden, hij was pas 75 jaar. Rudi, bedankt, dat je moge rusten in vrede !!!!