De " luiertaart " werd met veel enthousiasme in ontvangst genomen. De jongste telg zal er liefdevol mee worden " gepamperd" en er niet veel meer van meekrijgen. Voor hem geldt later: " gelukkig hebben we de foto's nog". Oudste kleinzoon vond hem ook prachtig. Nadat we met hem een "rondje om " waren gelopen, waarbij hij ons een heel eind voorbleef op zijn fietsje :) was het tijd voor koffie en verjaardagstaart. Er werd hem ook gevraagd of hij appeltaart wilde en wat was zijn antwoord? " Ik wil een stukje luiertaart !!!! " Iedereen schoot in de lach maar ik had het hart niet toen ik zijn gezichtje zag. Hij was zoooo teleurgesteld en moest bijna huilen. Voor hem had die taart er wel heel echt uitgezien en hij had zich daar blijkbaar al een paar uur op verheugd !!! En wij hadden hem niet erbij verteld dat het een " neptaart " was . Taart is taart, ow hemel !!!! Zelfs toen hij eens goed naar al die opgerolde luiers kon kijken, bleef het ongeloof op zijn gezichtje hangen. Gelukkig mocht hij het ( nep) telefoontje dat bovenop de " taart " zat en dat ook voor hem bestemd was eraf halen. Dat verzachtte een beetje de pijn !!!

Een tip voor "luiertaarten" makers" : leg even aan kindjes uit dat het om een neptaart gaat !!!!