Zondagmorgen ligt er een dun laagje poedersneeuw en blij dat ik de winterbanden nog heb, rij ik naar het ziekenhuis. Er staat weer een ijzige wind en gelukkig kan ik weer overdekt parkeren, wat door de week nooit mogelijk is. Het is lekker rustig en zus loopt me op de gang tegemoet met de krukken. Ze ziet wel erg bleek zie ik in dit licht, maar ze heeft weinig geslapen, want op de rug liggen met een kussentje tussen de knieen is weer wennen. Dat moet ze weken volhouden, pffff. We gaan naar de "AA kamer' en daar staan twee grote dozen met " Bienenstich", gebakken door de man van overbuuf, die in een bakkerij werkt. We zijn met 6 patienten, vier coaches. Iedereen krijgt een stuk en lepelt dat vervolgens naar binnen met zo'n klein plastic ding van een plastic bord, maar het is "verrukkeluk" . Ik eet mijn eigen koekje en ach, ook dat smaakt. We krijgen het ineens erg koud en dat duurt een hele tijd, totdat iemand de deur naar buiten dicht maakt op de gang. Ik ben bang dat het niet goed is voor mijn hoestje, maar zeker niet voor de patienten, die weliswaar kleren aan hebben, maar al dagen in deze warme droge lucht zitten.

We weten nu van iedereen wat ze doen, waar ze wonen en waar ze naar toe gaan na ontslag, het is weer gezellig. Als de dokter komt blijkt dat het HB gehalte van zus te laag is, "net wat het doet" De snelle aanpak is een " zaklje bloed" maar hij vindt dat de risico's daarvan toch erg groot zijn en gaat liever voor de langere termijn aanpak : goed eten, drinken en veel ijzerhoudend voedsel. Zus is het roerend met hem eens en belooft er zelf wat aan te doen. Dat verklaart ook haar kleur en de duizeligheid als ze wat snel beweegt natuurlijk. maar ze mag morgen naar het zorgcentrum, er is plek en alles is voor haar geregeld. Yeah !!!

De lunch verloopt goed, we krijgen er steeds meer routine in en na het eten vertrekt iedereen om te gaan rusten. Zus wil niet slapen en ik besluit haar mee te nemen, in de rolstoel om een kaartje te halen in het winkeltje beneden. Even ertussen uit, de "plegen' vinden het een prima idee. We lopen door het stille doolhof, gelukkig weet ik de weg nu blindelings en stappen in de lift. Ik zeg "we zitten hier in het sousterrain " " Oke zegt zij , dan duw maar op bagage grond " !!! Ik lig in een deuk en zij komt maar niet op het woord begane, dus die houden we erin. We wijten het maar weer aan de narcose :) In de hal is het kkkoud en we blijven er niet lang. Ik ga nog even met haar pinnen van de bagage grond naar de eerste verdieping en dan vindt ze het uitje wel geslaagd genoeg. We installeren ons weer, ze doet haar oefeningen onder mijn toeziend oog ( ahum) kleppen nog wat en om 16.30 uur breng ik haar naar de kamer en laat haar over aan de goeie zorgen van de " gouw blutsj" ( de man van overbuuf) die dat graag en goed doet.

Thuisgekomen wordt mijn " blafhoest" alleen maar erger, ships !!!

Wordt vervolgd na pasen, iedereen alvast fijne dagen en succes met " tietsjen" Vanavond komen kleinzonen met ouders, gezellig !!! Ze blijven tot eerste paasdag s'avonds, dus even geen tijd meer :)