Eindelijk is het zover, alles is rond qua hypotheek, bankgarantie, notaris en maandag is de oplevering en de sleuteloverdracht. Morgen op naar Zeeland dus, auto volgeladen met materiaal want we gaan meteen aan de slag. Overal behang verwijderen zodat de " spackspuiter" aan de slag kan en wij hopelijk jaren niets hoeven te doen aan muren en plafonds. Gelukkig kunnen wij bij nze dochter slapen en we hebben er echt zin in. Lunchen doen we in ons nieuwe huis, winkels beneden om alles zelf in huis te halen, lekker doorwerken, , wat wil een mens nog meer !?

Het begint nu ook een beetje meer door te sijpelen, dat we hier van iedereen afscheid moeten nemen. Sommige beloven om te komen logeren, maar er zijn ongetwijfeld mensen die we niet meer zullen zien, zeg nooit nooit , maar toch....Dat begon al bij de kapster, zolang als zij de eigenaresse is van de zaak ben ik daar over de vloer gekomen en zelfs nog zeker tien jaar bij de vorige kapster. 30 jaar lang elke 7 tot 8 weken, tel maar uit !!De laatste jaren ging mansuus mee, want zijn kapper besloot met pensioen te gaan. Dat werd dus een onverwacht tranendal ,want dat stoere potige persoontje blijkt dus toch maar een klein hartje te hebben. Volkomen overwacht moest ik zelf dus ook flink wat wegslikken. En..oh ja, ik kom hier dus niet meer en dat zal met meerdere personen zo zijn. En toch ...... blijf ik me verheugen op onze nieuwe stek, we zullen maandag gaan zien hoe het voelt !! Het wordt echt dubbel, genieten en afscheid nemen, een beetje rouwen eigenlijk. Oudste kleindochter van vijf snapte er ook niks van, toen ze woensdag vertrokken en haar papa zei " dag huis, hier komen we niet meer terug". Laatste keer op en neer en wat dingen meegenomen als aandenken. Het dringt nog niet tot haar door denk ik tot we haar in het " nieuwe huis" verwelkomen !
De kleinzonen hopen alleen maar dat we het " toch zeker net zo gezellig gaan maken als in het oude huis", zij zijn heel benieuwd en willen maandag gelijk mee om te gaan kijken.
wordt vervolgd.....