Mam heeft in ieder geval ( alweer ) een flinke blaasontsteking en daar kan ze ook zo beroerd van zijn. Ze heeft nergens pijn ( zegt ze) maar ze voelt zich nog steeds niet beter en het eten wil maar niet zakken. Ze is "onder een hoedje te vangen" . Ze wil wel scrabbelen, omdat dat ook "voor afleiding zorgt", maar ze heeft heel veel hulp nodig. De "puf" is eruit en het ziet er niet naar uit dat ze snel opkrabbelt. Ze krijgt sinds gisteren een antibiotica kuur en dan zien we weer verder. Na de opstandige, "niets kunnen verdragen van anderen - weken " is dit weer het andere uiterste. We steken het zoveelste kaarsje aan en doen een "schietgebedje" dat ze zich snel weer beter mag voelen, maar echt vertrouwen daarin kan ik nu nog even niet hebben !!!