We hebben afgelopen zaterdag afscheid genomen van mam, Het was een prachtige uitvaartmis, de kleinkinderen hebben haar naar voren in de kerk gebracht, hun partners hebben de kaarsen aangestoken, er werd prachtig gezongen, we hebben twee eigen gedichten voorgedragen, er waren geweldig mooie bloemstukken en op het kerkhof scheen de zon en floten de vogeltjes. Het tevreden gevoel dat we daarbij hadden maakt veel goed. We hadden haar zelf verzorgd, zijn gaan kijken en ook in het mortuarium was alles perfekt geregeld. We hebben vrijdag ook weer zelf de kist gesloten en een mooi bidprentje gemaakt, waarop o.a. staat : we weten zeker dat er ook " scrabble - engeltjes" bestaan. We zijn bedolven onder kaarten, lieve smsjes en mailtjes en ook hier heb ik van veel mensen een lieve reactie gehad. Dat deed goed !!!!

Vandaag was een vreemde dag, uit het niets komen af en toe de tranen en ik hoefde nergens naartoe, een lege agenda ( en weer een stil huis zonder logees), dat is heel lang niet meer voorgekomen. Ik probeer alles op een rijtje te krijgen om mijn klacht te kunnen indienen en zal de draad ergens wel weer oppakken. Een goeie vriendin zei " neem een ander draadje, kleurtjes genoeg op je bolletje" en misschien is dat wel een goed idee. Het ' mam - draadje " blijft onzichtbaar met me verbonden terwijl het leven doorgaat en een ander draadje wordt opgepakt. We zullen zien hoe het loopt.....

Iedereen die hier heeft gereageerd, hartelijk bedankt !!!!!