Het raakte me meer dan ik had verwacht om in de kliniek te zijn en mensen terug te zien die nog precies hetzelfde in hun stoel " hingen" als een week of vijf geleden. Het gesprek was niet echt bevredigend omdat alleen de twee doktoren ( dames) en de teamleidster erbij waren. Het was wel goed om nog eens te kunnen verwoorden wat we niet begrepen en onze gevoelens te kunnen uiten over het feit dat alles in een stroomversnelling was geraakt, omdat sommige "plegen" niet doorhadden hoe ernstig de situatie was. De dokter vond dat ze zelf in het vervolg duidelijker moest noteren of iemand wel of niet " gestabiliseerd" mag worden ( uit bed gehaald of niet) omdat gebleken is dat sommigen dat ( "erg genoeg" ) niet zelf konden inschatten. Onze vragen werden niet beantwoord, omdat de juiste personen niet aanwezig waren. Afspraak is dat we 31 mei opnieuw bij elkaar komen maar dan met alle betrokken personen, dus zowel de nacht - , de avond - en de dagdienst. We krijgen dan weer de gelegenheid om onze vragen te stellen en duidelijk te maken wat voor impact hun gedrag en aanpak op ons hebben gehad. We krijgen dan ook inzage in het dossier. Het was heel emotioneel en ik heb er ook slecht door kunnen slapen. Door het verhaal weer te vertellen kwam alles in alle hevigheid terug. Ze zijn wel flink geschrokken en hebben niet in de gaten gehad dat het voor ons zo erg was. " We hadden ook niet de indruk gewekt dat we erg boos waren. " Ik was ook meer in shock denk ik en we hebben dat toen ook echt allemaal ingeslikt, omdat we vonden dat mam daar absoluut niets van mee mocht krijgen. " Rookmaatje" was heel blij om ons weer te zien en dat deed wel heel erg goed. Al met al was er veel begrip voor ons en onbegrip voor het eigen personeel. De teamleidster vond dat wij het zelf beter konden overbrengen en wist bijna zeker, dat dat meer indruk zou maken, dan dat zij dat deed. Dat er inschattingsfouten gemaakt zijn (wij hebben dat nalatigheid genoemd ) was voor alle drie overduidelijk. Wij ( oudste zus en ik) willen de confrontatie graag nog een keer aangaan, ook al zal dat weer een emotionele middag worden. We willen, kost wat kost, duidelijke antwoorden op onze vragen. Wordt vervolgd........